(A group of Syrians arrives on Lesvos after sailing on an inflatable raft from Turkey.PHOTOGRAPH BY ANDREW MCCONNELL / PANOS/
Lesbos Gracee Syria
syria kayıp
adını bilmiyorum çocuk senin
aradım nette bulamadım
vatikanda papa dua ediyor
senin için
ancak onu öğrenebildim
göz
yaşların
deniz
olmuş
kayalara tutunmuş
ki yaşamak
sadece
umudun
gözlerin
syriada çocuk parkında
ağlıyor
parkta aranan annenin gözlerine
bağırıyor
göz
bebeklerin
“neden
bıraktın
beni
seni
istiyorum
bak
tutundum
şimdi
taşlara
göz yaşlarım deniz
atlantik diyorlar”
baban bilir miydi
son kez gittiğini berbere
gözlerinde ve alnında birikmiş
öyle kocaman dramın
çığlıkların
boğuldu gitti bile küçük dramlarımızda, sen daha boğulmadan
syrianın çocukları
‘avrupanın aç karnı’nı doyuruyor
ve senin taşlara tutunan ellerin
bizim yüreklerimizi eriten utanç
uyandırır mı çığlığın
sen
denizin, kumsalın, gün batımının
güzelliğinden bahset
çığlıklarım oyundan, eğlenceden
de
çok havalı yerlerde geziyorum
de
north aegean islands
“ama incitmek istemem kimseleri
seni de
rahat uyuyun
benimkisi ziyaretti öylesine
dünyanıza,
geçerken kıyıdan dokundum taşlara
elimi sürttüm yosunlara,
yengeçten korktum sadece
dostlar
10.000 çocuğun gözyaşlarıyla dalgalanıyor deniz
parmak izlerimiz kayalarda
dostlar
size sesleniyorum
tacirlerin elinde tutsak çığlıklarımız
kurtarın
kendinizi kurtarın
insanlığı
kurtarın
uyanın
kurtarın
denizler
bak köpük köpük
kurtaaar
kendini
bizi
beni
insanlığı”
lesbos adası gracee
syria kayıp
adını bilmiyorum çocuk senin
K:A, 04.11.2018
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder