eksedos

 

 

 

 

taş sıralara yerleşmiş köleler

yorgun elleriyle tragedyasını izliyor

son kral öleli, sarnıçlar boşalalı

 

ölenler

 

 

 

 

 

 

inşaatlardan uçarak öldüler

umarsızlığımıza gömüldüler

yoktu matemlerini tutacak kimseleri

bir ah bile çekemeden öldüler

 

kalmayacağız

 

 

 

 

 

 

aramızdan öyle neşeli,

öyle mutlu,

gururlu ayrıldınız

ki,

yaşamak

biraz mahçup,

kahır ekseriyetle

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kalın bir örtü gözlerinin üstünde

öylece yalnız döner dünya,

zannedersin

yangın, yandın

 

ağıtlar, 

savaş naraları çelikten

aşk geçmiş akıldan

son buluşma ne zaman