bencil: tdk; sıfat yalnız kendini düşünen, kendi çıkarlarını herkesinkinden
üstün tutan, hodbin, hodkâm, egoist:
"bencildir insanoğlu, bencil olduğu için de yalnız kendi dertlerini
düşünür, yalnız onlara inanır." - nurullah ataç
kişilerin kendine yakıştırması açısından sahipsiz sıfat, bencil. dışa dönük olarak kullanılır genellikle. orada birileri bencildir. çelişki karşıtı olan şeyin az rastlanır olmasıdır ve daha ziyade bu karşıtın içe döner, kendine yakışır olmasıdır. (sahipsiz derken sahiplenilmeyen, sahiplenilmek istenilmeyen; bencil)
hal bu ki ben- den geliyor kendisi oysa. insan ben-ini inkar içinde değilse, bir ben yıkımda değilse neden ben-e ilişkin olandan rahatsız ola ki. ben-ini yok etme faaliyeti içinde olmak çokça rastlanan bir durum değildir. kolayca da olmaz, bir anomaliliğe işaret eder, ya da bize öyle bir çağrışım yapar, en azından.