afganların düşündürdükleri
gölgede kalmayı seçtiğimiz günler
başkaca yol bilmiyorduk
öfkemiz ellerimizi keserdi
katlanabilmek için yükümüze
beynimizi budardık
günlerimiz ekmek kavgasında geçse de, hep bir gündem gelir, girer ekmeğimizin arasına. şimdilerde afganları katık ettik çay saatlerine öğle paydoslarına.
afganlar geldiğinden bu yana bir korkudur bir öfkedir gidiyor. araya oldukça büyük orman yangınları, kentleri alıp götüren seller sıkıştırdık. öfkemize acı/ üzüntü molası verdik. (tabii kadın ve işçi cinayetlerinden kalanlar olarak) şimdi devam.
