bir gülüş açar gözlerinde

 

 

 

 

 

 

 

 

sayar ölüleri

seviyor sevmiyor

papatya falı

 

hiçden

 

                                            cemileye

sonbahar

yeşil günlerine gülümser

 

içim ağlar

duası, sararan acıların

 

ben-cil hallere güzelleme denemesi (çalakalem bir yazı)

 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

bencil: tdk; sıfat yalnız kendini düşünen, kendi çıkarlarını herkesinkinden üstün tutan, hodbin, hodkâm, egoist:
      "bencildir insanoğlu, bencil olduğu için de yalnız kendi dertlerini düşünür, yalnız onlara inanır." - nurullah ataç

 kişilerin kendine yakıştırması açısından sahipsiz sıfat, bencil. dışa dönük olarak kullanılır genellikle. orada birileri bencildir. çelişki karşıtı olan şeyin az rastlanır olmasıdır ve daha ziyade bu karşıtın içe döner, kendine yakışır olmasıdır. (sahipsiz derken sahiplenilmeyen, sahiplenilmek istenilmeyen; bencil)

 hal bu ki ben- den geliyor kendisi oysa. insan ben-ini inkar içinde değilse, bir ben yıkımda değilse neden ben-e ilişkin olandan rahatsız ola ki. ben-ini yok etme faaliyeti içinde olmak çokça rastlanan bir durum değildir. kolayca da olmaz, bir anomaliliğe işaret eder, ya da bize öyle bir çağrışım yapar, en azından.

o zaman

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yaşama gölge düşmüştü

herkesin üzerine tek tek

çok az insan kalmış üzerine gölge düşmemiş, belki

o zamanda kimse bir şey söylemiyordu kimseye

 

gündelik

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

gündelik bir koşuya indirgedik yaşamımızı. kısa erimli, ulaşılması gereken hedefler, ulaşılan hedefler, ulaşılamayanlar. sevinç, üzüntü, kaygı, korku, keder ilişkili duygular, bir de acı-elem.

 yaşamla ölüm arasında heybeyi doldurma telaşı. heybenin de yanında gitmeyeceğini bilerek.

başlıksız oldu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1.

duruyoruz

çokta kalıcı görünmeyen anda

 

duruyoruz

bir sarsıntının yıkıkları arasında

 

duruyoruz

iki çocuk iki ülke arasında

 

iz?

 

birhan keskin'in "iz" adlı şiirine yanıt olarak

..........................................................................................

 yaşantılar neyin telaşıdır

bu yolda

ne bırakırız geriye

rastlar mı biri

göz dokunur mu

yada eller belki lanet

 

ne

 .....................................................................................................

kim

bu dur

şu dur

o dur

 

nerede

burada

şurada

orada

 

sesler

 

ardından küçük bakışlı özlemin

koca bir bağrış eriyen hayalin

 

duyulur kan sesleri

 

kurşun kalemlerle açtık sevgiyi

kurşun nefretlerle kapadık kalbimizi

 

susku

 

 

 

 

 

 

 

 

 

denizler geri çekiliyor

sa

da

köpüren günlerini özler

 

kaçamak yaparız tutkulardan

bahçede büyüyen kabaktan

 

gözleri uzar gider mülteci çocukların

rüzgârın hesabını mermiler tutar

 

ne suskulara mezar günler

ah

ki

hangi sebepler taşır bizi cennete

 

ay

döner mi

yine  kayalara tutulur mu deniz

özlemle                                        

K:A

 2018, ekim